زراعت کنجد در ایران از قدیم الایام مرسوم بوده و تحمل آن به خشکی، آشنایی کشاورزان با زراعت این نبات، امکان کشت آن پس از برداشت گندم و جو در مناطق گرمسیر و بالا بودن کمیت و کیفیت روغن آن از جمله عواملی به شمار می آیند که کوشش همه جانبه برای گسترش و تهیه رقم های اصلاح شده جدید برای این محصول را الزامی می سازد. بخش تحقیقات دانه های روغنی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر با درک این نیاز برنامه مدونی را برای اصلاح کنجد از دو دهه قبل آغاز کرده است. محور به نژادی کنجد بر ارزیابی و شناخت صحیح صفات زراعی توده های کنجد بومی ایران انتخاب از داخل این توده ها، وارد کردن رقم های خارجی و مقایسه آن ها با توده ها و رقم های بومی ایران و دورگ گیری بین لاین های انتخاب شده از توده های محلی با رقم های خارجی استوار بوده است.