روغن کنجد علاوه بر دارا بودن اسیدهای چرب غیر اشباع مانند لینولئیک اسید، دارای فسفاتیدیل کولین (لسیتین) می‌باشد که می‌تواند موجب کاهش کلسترول گردد. همچنین لسیتین به عنوان پیش ساز استیل کولین‌ که خود به عنوان ماده افزایش دهند یادگیری است حایز اهمیت است. در این تحقیق اثر روغن کنجد بر یادگیری فضایی موش سفیدآزمایشگاهی جوان با استفاده از ماز T شکل مورد بررسی قرار گرفت موش‌های مورد آزمایش به گروههای دو و سه و چهار هفته‌ای و گروه شاهد تقسیم شدند. گروه شاهد از رژیم غذایی معمولی و گروههای دو و سه و چهار هفته‌ای در مدت مورد نظر از رژیم غذایی حاوی روغن کنجد (10%) استفاده کردند. تعداد 8 سر از موش برای هر گروه آزمایش انتخاب شد. نتایج آزمایشها رفتاری نشان می‌دهد که مصرف رژیم غذایی حاوی روغن کنجد (10%) به مدت دو و سه هفته تاثیر معنی داری روی کمیت‌های اندازه‌گیری شده مرتبط با یادگیری فضایی نداشته، هر چند که میانگین تاخیرها طی روزهای یادگیری و طی آزمون خاموشی به طور معنی داری (P≤0.05) کاهش می‌یابد. در حالیکه در گروه چهار هفته‌ای که به مدت طولانی‌تری از رژیم غذایی روغن کنجد استفاده کردند به طور معنی داری (P≤0.05) یادگیری فضایی افزایش می‌یاید. بنابر این بنظر می‌رسد اسیدهای چرب غیر اشباع و لسیتین موجود در روغن کنجد احتمالا با کاهش کلسترول باعث تغییر در سیالیت‌ غشا به ویژه در ناحیه هیپوکامپی شده و در نتیجه باعث افزایش یادگیری می‌شوند. همچنینلسیتین موجود در روغن کنجد به عنوان پیش ساز استیل کولین، احتمالا از طریق افزایش عملکرد سیستم کولینرژیک باعث افزایش یادگیری می‌شود.

زمینه و هدف: شیرخواران حساس ترین و آسیب پذیرترین گروه اجتماع را تشکیل می دهند. لذا حفظ سلامت جسمی و روانی آنان نیازمند توجه ویژه ای است. برخی از مطالعات نشان داده است که ماساژ درمانی والدین، به عنوان راهی برای بهبود کیفیت زندگی شیرخوار دارای اهمیت می باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر ماساژ با روغن آفتاب گردان و روغن کنجد بر مدت گریه و مدت خواب شیرخواران بوده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی سه سوکور است که در مورد 120 شیرخوار 15-10 روزه، ترم، تک قلو، تغذیه انحصاری با شیر مادر و عدم سابقه بستری شیرخوار به علت بیماری انجام گرفته است. شیرخواران به سه گروه 40 نفره جهت دریافت ماساژ با روغن کنجد، با روغن آفتاب گردان و ماساژ بدون استفاده از روغن تقسیم شدند. ماساژ توسط مادر 2 نوبت (صبح و عصر) در روز، هر نوبت به مدت 15 دقیقه و به مدت 28 روز انجام می گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات فرم ثبت خاطرات روزانه والدین از گریه و خواب شیرخوار بود که در ابتدا، انتهای هفته های اول، دوم، سوم و چهارم مطالعه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد.
یافته ها: در طول 4 هفته پیگیری، روند کاهشی مدت گریه شیرخوار معنادار نبود (p=0.18) لیکن متوسط مدت گریه شیرخوار بین گروه ماساژ با روغن کنجد، ماساژ با روغن آفتاب گردان و ماساژ بدون استفاده از روغن اختلاف معناداری داشت (p=0.007). اما اثر متقابل زمان و گروه بر مدت گریه معنادار نبود (p=0.18). در طول 4 هفته پیگیری، روند افزایشی مدت خواب شیرخوار از نظر آماری معنادار بود (p<0.001) لیکن متوسط مدت خواب بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری نداشت (p=0.56). همچنین اثر متقابل زمان و گروه بر مدت خواب نیز معنادار نبود (p=0.10).
نتیجه گیری: با توجه به عدم تفاوت آماری معنادار در بین سه گروه به لحاظ مدت گریه و خواب شیرخوار و با توجه به این که روند افزایشی خواب می تواند یک پدیده طبیعی در شیرخوار نظر گرفته شود، لذا برای رسیدن به نتایج دقیق در این زمینه، نیاز به انجام مطالعه ای با داشتن گروه شاهد (بدون انجام ماساژ) می باشد.

مقدمه: فلبیت پاسخ التهابی تحت تاثیر تزریق وریدی داروهای شیمی درمانی است که میزان بروز آن در حدود 70% گزارش شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر استعمال خارجی روغن کنجد در پیشگیری از فلبیت ناشی از شیمی درمانی انجام گرفته است.
روش بررسی: پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 60 بیمار مبتلا به سرطان کولون یا رکتوم تحت شیمی درمانی و بستری در بخش انکولوژی، بر اساس مشخصات واحدهای مورد پژوهش انجام شد. نمونه ها به شکل تصادفی در دو گروه 30 نفره، مداخله و گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله روغن کنجد، به مقدار ده قطره، دو بار در روز و هر 12 ساعت، از روز آغازین شیمی درمانی تا چهاردهمین روز پس از شروع شیمی درمانی تجویز شد و در گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. ابزار گردآوری این پژوهش شامل یک پرسشنامه دو قسمتی حاوی اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات بالینی و چک لیست تعیین شدت التهاب ورید می باشد.
یافته ها: این پژوهش نشان داد که میزان بروز فلبیت در گروه مداخله بطور معنی دار کمتر از گروه کنترل است (P<0.05)، از طرفی خطر بروز فلبیت در گروه کنترل 70% بیشتر از گروه مداخله بود. آزمون ناپارامتری لگ رنک نشان داد که میزان بقا در گروه مداخله بطور معناداری بیشتر از گروه کنترل است (P<0.001). در مفهوم متعارف بیانگر آن است که در گروه مداخله میانه زمان بقا کمتر از 4 روز، در حالی که در گروه کنترل بیش از 8 روز است. همچنین بین دو گروه از لحاظ درجه فلبیت و روز وقوع آن، اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (P<0.05).
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، استعمال خارجی روغن کنجد در پیشگیری از فلبیت ناشی از شیمی درمانی نقش موثری داشته و به عنوان یک روش پیشگیری مناسب جهت کاهش میزان این عارضه پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: روغن دانه کنجد استخراج شده به روش پرس سرد، آنتی اکسیدان طبیعی بیشتری را در خود حفظ کرده و پایداری قابل قبولی را نشان می دهد. این مطالعه با هدف بررسی امکان استفاده از قابلیت آنتی اکسیدانی طبیعی روغن کنجد در بهبود پایداری روغن های نباتی کمتر پایدار (نظیر کانولا) انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه، مخلوط هایی از نسبت های متفاوت روغن کنجد (20، 30، 50، 60 %) با روغن کانولا و یک نسبت روغن کانولا با آنتی اکسیدان TBHQ (100ppm) تهیه شده و پایداری اکسیداتیو آن ها ارزیابی شد. این ارزیابی شامل اندازه گیری عدد پراکسید، یدی، اسیدی، پایداری اکسیداتیو (رنسیمت) و ترکیب اسید چرب بود. علاوه براین مقدار فنول کل (TP) و فعالیت آنتی اکسیدانی کل آن ها به وسیله تست FRAP اندازه گیری شد.
یافته ها: ترکیب اسید چرب نشان داد که هر چه نسبت روغن کنجد در روغن مخلوط بیشتر شود، مقدار اسید چرب لینولئیک در روغن مخلوط بیشتر شده و اسیدهای چرب اولئیک و لینولنیک کاهش می یابد. با افزایش درصد روغن کنجد، فعالیت آنتی اکسیدانی مخلوط بیشتر شده به طوری که در غلظت 60%، روغن مخلوط دارای بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی، بعد از روغن کانولا حاوی TBHQ، بود. بالاترین مقدار معنی دار TP و پایداری اکسیداتیو، در روغن کنجد مشاهده شد و روغن های دیگر مقادیر کمتری را نشان دادند، به طوری که با افزایش نسبت روغن کنجد در مخلوط، مقدارTP آن ها افزایش یافت.
نتیجه گیری: روغن مخلوط کانولا/ کنجد بدون اضافه کردن آنتی اکسیدان های سنتزی پایداری اکسیداتیو بیشتری نسبت به روغن کانولا به تنهایی داشته و هرچه نسبت روغن کنجد بالاتر باشد این پایداری بیشتر است. با توجه به قیمت بالای روغن کنجد فرمول های A و B که به ترتیب دارای نسبت 20 و 30 درصد روغن کنجد می باشند، جهت تولید پیشنهاد می گردد.