زمینه و هدف: اضطراب حین بستری در کودکان سبب اختلال در سلامت روانی، رفتاری، اختلال در رشد و تکامل روانی- زیستی و شناختی کودک می گردد. از سوی دیگر از روشهای کاهش اضطراب، ماساژ می باشد که سبب کاهش درد و اضطراب می گردد. با توجه به بالا بودن میزان بستری کودکان سن مدرسه و اثرات نامطلوب اضطراب بستری در کودکان سن مدرسه و همچنین نتایج متناقض پژوهشها در این زمینه، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ماساژ لمسی پشت بر میزان اضطراب بستری در دختران سن مدرسه در سال 1389 انجام شد .
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 80 دختر سن مدرسه بین 9-12سال به روش نمونه گیری در دسترس و تدریجی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ماساژ شامل 40 نفر و شاهد برابر 40 نفر قرار گرفتند. ابزار سنجش و گردآوری داده ها شامل یک پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناسی و سیاهه اضطراب موقعیتی- خصیصه ای برای کودکان بود. پایایی سیاهه از طریق Cronbach Alpha برای مقیاس خصیصه ای 0.93 و موقعیتی 0.98 به دست آمد. در گروه مداخله، ماساژ به مدت سه روز و هر روز سه بار و هر بار به مدت 15-20 دقیقه به روش لمسی و با استفاده از روغن کنجد انجام شد. در هر دو گروه در روزهای دوم تا پایان روز چهارم بستری قبل از خواب (ساعت هشت شب) و قبل و بعد از دوره سه روزه در روزهای دوم و پنجم بستری، اضطراب بستری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS ویرایش 16 و آزمون های آماریIndependent T Test و Chi-square در سطح a=0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگین تغییرات اضطراب موقعیتی در روز دوم تا پنجم در دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشت (p<0.05). میانگین تغییرات اضطراب موقعیتی در روزهای دوم تا سوم، دوم تا چهارم و سوم تا چهارم نتایج متفاوتی نشان داد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد ماساژ لمسی پشت در کودکان بستری در تغییرات کاهشی اضطراب موقعیتی در دوره سه روزه بستری تاثیر داشته است ولی به طور روزانه در تغییرات کاهشی اضطراب موقعیتی تاثیر معنی داری نداشته است و تاثیر ماساژ در دوره های کمتر از سه روز متغیر می باشد.

روغن کنجد یکی از روغن های گیاهی است که اثرات متعددی بر عملکردهای بدن دارد. شواهدی نشان می دهند که اسیدهای چرب غیر اشباع فرایندهای یادگیری و حافظه را تعدیل می نمایند. لذا در این کار پژوهشی اثر روغن کنجد بر یادگیری و حافظه فضایی موش های صحرایی نر بالغ نژاد N-MRI  مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات به طور تصادفی در 6 گروه تقسیم شدند (n=7). بخش اول آزمایش شامل 3 گروه بود گروه کنترل که هیچ گونه تزریقی نداشتند. گروه های شاهد سرم فیزیولوژی و آزمایش روغن کنجد که هر روز 45 دقیقه قبل از آموزش به ترتیب 0.1 میلی لیتر سرم فیزیولوژی و روغن کنجد به صورت داخل عضلانی دریافت می کردند. در بخش دوم آزمایش ابتدا حیوانات در ناحیه CA 1 هیپوکامپ کانول گذاری می شدند و سپس در 3 گروه تقسیم می شدند: گروه کنترل که هیچ گونه تزریقی نداشتند. گروه های شاهد سرم فیزیولوژی و آزمایش روغن کنجد که هر روز بلافاصله قبل از آموزش به ترتیب 0.5 میکرولیتر سرم فیزیولوژی و روغن کنجد داخل ناحیه CA 1 هیپوکامپ دریافت می کردند. آموزش توسط دستگاه ماز Y شکل و به مدت 5 روز متوالی و هر روز 30 بار صورت می گرفت. همه گروه ها یکماه پس از آخرین روز آموزش یکبار در دستگاه ماز Y شکل قرار می گرفتند و تست حافظه می شدند و نتایج آن با روز پنجم آموزش مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تزریق داخل عضلانی و داخل هیپوکامپی روغن کنجد باعث افزایش یادگیری گردیده است ولی در حافظه یک ماه بعد تغییری ایجاد نکرده است. بنابراین چنین به نظر می رسد که احتمالا روغن کنجد از طریق اسیدهای چرب غیر اشباع خود تغییر در سیالیت غشاهای عصبی به ویژه نواحی CA 1 هیپوکامپ و همچنین از طریق لسیتین موجود در ترکیبش به عنوان پیش ساز استیل کولین فرایندهای یادگیری را تعدیل می کند.

هدف: آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی Experimental Autoimmune Encephalomyelitis) ؛(EAE  یک بیماری خود ایمن التهابی تخریب کننده میلین سیستم اعصاب مرکزی است که به عنوان مدل حیوانی برای مولتیپل اسکلروز Multiple sclerosis)؛(MS  به کار می رود. در این مطالعه اثر روغن کنجد در درمان EAE موشهای C57BL/6 مورد ارزیابی قرار گرفت. روغن کنجد اثر ضد التهابی دارد و به صورت سنتی جهت درمان اختلالات التهابی کاربرد داشته است.
مواد و روش کار: EAE از طریق ایمونیزاسیون موشهای 8 هفته ای با MOG35-55 همراه با ادجوانت کامل فروند ایجاد شد. درمان با روغن کنجد 2 روز قبل از ایمونیزاسیون شروع شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) به روش قدرت آنتی اکسیدانها در احیای یون فریک (FRAP) سنجش شد. تولید اکسید نیتریک (NO) نیز با واکنش Griess ارزیابی شد.
نتایج: پس از تجویز روزانه روغن کنجد به صورت داخل صفاقی، علایم بالینی در موشهای C57BL/6 مبتلا به EAE به طور معنی داری کاهش یافت (01/0>P). شروع بیماری در موشهای درمان شده نیز به طور معنی داری نسبت به موشهای شاهد با تاخیر همراه بود. روغن کنجد به طور معنی داری TAC را افزایش داد (05/0>P) ولی اثری بر تولید نیترات سرم نداشت.
نتیجه گیری: نتایج ما برای اولین بار مشخص ساخت که درمان با روغن کنجد ممکن است در پیشگیری از علایم EAE موثر باشد. مقاومت ایجاد شده نسبت به آنسفالومیلیت احتمالا مربوط به مهار استرس اکسیداتیو است.

زمینه: به علت رابطه بین مصرف روغن کنجد و نرخ پایین بیماری و مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی- عروقی، تحقیق در زمینه مصرف تغذیه ای روغن کنجد ضروری است.
هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر تغذیه تکمیلی با روغن کنجد بکر بر پروفایل چربی های سرم موش صحرایی انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی تعداد 28 سر موش صحرایی نر بالغ در محدوده وزنی 240 تا 350 گرم انجام شد. گروه تجربی توسط روغن کنجد بکر (VSO )، به مدت 30 روز با دوزهای 0.25، 0.5، 0.75 میلی لیتر بر کیلو گرم وزن بدن و گروه شاهد با سالین در همین مدت با روش گاواژ تیمار شدند. در پایان 30 روز، سطوح کلسترول، تری گلیسرید،LDL و HDL اندازه گیری شد. داده ها با آنوا یک طرفه و ال اس دی به عنوان آزمون تعقیبی تحلیل شد.
یافته ها: سطوح کلسترول، تری گلیسیرید و LDL در تمام دوزها نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری را نشان داد. سطح HDL در دوزهای مختلف، افزایش وابسته به دوز را نشان داد که این افزایش در دوز 0.5 و 0.75 از لحاظ آماری در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود.
نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، روغن کنجد بکر می تواند باعث کاهش سطح چربی های سرم شود که احتمالا به علت حضور بالای آنتی اکسیدان ها و اسیدهای چرب غیراشباع در این روغن است.

روغن کنجد به عنوان حلال بعضی داروها در بررسی های فیزیولوژیک و فارماکولوژیک به کار می رود. با توجه به این که این روغن دارای مقادیر زیادی اسید چرب غیر اشباع و همچنین لسیتین می باشد، می تواند برخی از عملکردهای فیزیولوژیک بدن را تحت اثر قرار دهد. در این تحقیق اثر رژیم غذائی حاوی روغن کنجد به مدت یک، دو و چهار هفته برآستانه درد حاد مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه از موش های صحرائی نر N-MRI  با وزن 20±200 گرم استفاده شد. حیوانات به دو گروه تقسیم شدند: 1) گروه کنترل که غذای معمولی دریافت کردند.2 ) گروه آزمایش که شامل سه زیر گروه بود. در این زیرگروه ها موش ها بطور متناوب به ترتیب 28، 42 و 56 روز با پلیت های حاوی روغن کنجد 10% تغذیه گردیدند. در پایان هر دوره، تست hot plat و یا تست فرمالین انجام گردید. داده ها توسط ANOVA یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
مقایسه آماری نشان داد که رژیم حاوی روغن کنجد در 28 روز با (P<0.002) و در 42 روز با (P<0.03) و در 56 روز با (P<0.005) آستانه درک درد را در مقایسه با رژیم معمولی، در تست hot plate، افزایش داده است. تست آماری LSDبصورت مقایسه Post hoc نشان داد که رژیم حاوی روغن کنجد در  28روز با (P<0.0001) و در 42 روز با (P<0.0003) و در 56 روز با (P<0.0001) درفاز اول و همچنین این رژیم در 42 روز با (P<0.03) و در 56 روز با (P<0.0005) در فاز دوم توانست بی دردی ایجاد کند.
نتایج نشان داد که رژیم غذایی حاوی روغن کنجد می تواند آستانه درک درد را در تست hot plat افزایش داده و در تست فرمالین ایجاد بی دردی کند. به نظر می رسد، وجود برخی مواد مثل لسیتین که پیش از استیل کولین می باشد و یا وجود برخی اسیدهای چرب غیراشباع مثل لینولئیک اسید (با تغییر سیالیت غشا یا دخالت در متابولیسم پروستاگلاندین ها و یا تاثیر بر سیستم گاباارژیک) موجب این امر باشند.